زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اشاره به عاقبت امر





یکی از اسباب استفاده از کنایه را اشاره به عاقبت امر گویند.


۱ - تعریف



اشاره به عاقبت امر، یکی از اسباب کنایه و به این معنا است که با آوردن کنایه، عاقبت و نتیجه عمل فهمیده می‌شود؛ مانند:
۱. (تبت یدا ابی لهب وتب) که به جهنم بودن جایگاه ابولهب اشاره دارد.
۲. (وامراته حمالة الحطب فی جیدها حبل من مسد) که به سخن‌چین بودن زن ابولهب و سرانجام کارش که هیزم‌آور جهنم خواهد شد، اشاره کرده است.

۲ - پانویس


 
۱. سوره مسد/۱۱۱، آیه۱.    .
۲. سوره مسد/۱۱۱، آیه۴.    .
۳. سوره مسد/۱۱۱، آیه۵.    .
۴. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۰۸.    
۵. معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۴۲۷.    
۶. صالح، صبحی، مباحث فی علوم القرآن، ص۳۳۱.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «اشاره به عاقبت امر».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.